ஆறுச்சாமி வைபவமும், மனிதனின் இடரும்.

ஓம் ஸ்ரீ ஈஸ்வர மஹா ஜோதியே சரணம்!

22•07•2017,
சனிக்கிழமை,
குரு ஈஸ்வராலயம்,
பொள்ளாச்சி.

(387) மனிதனே புனிதன் —
ஆறுச்சாமி வைபவமும், மனிதனின் இடரும்.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
அமாவாசை தினம் இரவு. ஆலயங்களுக்குச் சென்றவர்கள் மாலைப் பொழுதில் வீடு திரும்பி இருந்தனர். கோயில் விஷேசங் கள் பற்றியும், திரைப்பட விஷேசங்கள், சுவையான உணவுகளை உண்டு வந்ததைப் பற்றியெல்லாம் உரையாடிக் கொண்டிருந்தனர். பாட்டியும், சுவாமியும் மேய்ச்சலுக்குச் சென்று வந்த பசுக்கள், எருமை களைக் கவனித்துக் தீவனங்கள் தருவதில் முனைந்திருந்தனர். தோட்டத்தில் இருந்து அவைகளைக் கொண்டு வந்த ஆரான் என்று அழைக்கப்படும் ஆறுச்சாமி உணவு உண்பதற்குச் சென்று விட்டார். இந்த ஆரான் அவர்களைப் பற்றி ஓரிரு வார்த்தைகள் கூற வேண்டும். அருகில் உள்ள சாலைப்புதூர் என அழைக்கப்படும் நஞ்சே கவுண்டன் புதூரைச் சேர்ந்தவர். தாய் தந்தையர் பள்ளிக்கூடம் அனுப்பியும் படிக்காமல் வெளியே ஆற்றுப் பகுதிக்குச் சென்று அங்கே மேய்ச்சலில் ஈடுபட்டிருக்கும் கால்நடை களைக் கண்டு மகிழும் குணம் கொண்டவர்.

ஆடு, மாடுகளும் மிகுந்த பாசத்துடன் ஆரானிடம் நடந்து கொள்ளும் அவர், மனிதர்களிடம் மிகவும் மரியாதை செலுத்தி வந்தார். ஆரான் அவர்களின் தந்தைக்கும், நமது சுவாமி அவர்களின் தந்தை APM.சாமி அவர்களுக்கும் நல்ல பழக்க வழக்கங்கள் இருந்தது. ஒருநாள் கருத்த மேனியும், சிவந்த அதரங்களும், உடைய இளம் வாலிபன் தனது தந்தையுடன் சுவாமியின் தந்தையைப் பார்க்க வந்தார். சுருண்ட கேசமும், சிவந்த பாதமும் நமது சுவாமிக்கு ஸ்ரீ கிருஷ்ணரைத் தான் நினைவு படுத்திற்று. வீட்டிற்கு வந்து தேநீர் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த அவ்வாலிபன் வீட்டின் பின் புறத்தில் இருந்து பசுக்கள் சப்தமிட்டதைக் கேட்டதும் தேநீர்க் கோப்பையை அப்படியே வைத்து விட்டு அங்கே ஓடிச் சென்றார். சுவாமி அந்த வாலிபரின் தந்தையிடம் அவர் பெயர் ஆறுச்சாமி என்றும், மறுறவர்களை விட கால்நடை கள் அவரை அதிகமாக நேசிக்கிற செய்தியை அறிந்து கொண்டார். பிறகு கால்நடைகளை கவனித்து வரும் பொறுப்பை ஆரான் அவர்கள் ஏற்றுக் கொண்டு விட்டார்.

பெரிய சுமை ஒன்று தன்னை விட்டு இறங்கியதாக சுவாமியின் தகப்பனார் எண்ணினார். ஏதோ ஒரு தெய்வீகப் பிறவி தங்களுக்கு உதவ வந்ததாக ஞானத்திருமதி பொன்னம்மாள் பாட்டி மட்டுமே அடிக்கடி வாய்விட்டுப் பேசி வந்தார். சுவாமி அவர்கள் அதைப் பற்றி எந்தக் கருத்தையும் கூறவில்லை. சுவாமி குடும்பத்தில், நால்வர் மட்டுமே வீட்டை விட்டு வெளியேற குருநாதரின் உத்தரவிற்காகக் காத்திருந்தனர். அன்று மாஹாளய அமாவாசை தினமானதால் ஆற்றில் நீராடவும், முன்னோருக்குத் தர்ப்பணம் செய்து வழிபடவும் ஆற்றுக்குத் திரளாக மக்கள் வருகை தந்து கோலாகலமாகக் கொண்டாடும்
தினம் அது. தியானம் செய்து முன்னோர்கள் மற்றும் குல தெய்வத்திற்கு ஆகாரம் சமைத்து வாழையிலையில் படையல் இட்டனர். நிலப்படியில் வெண்பூசனி, கரும்பு வைத்து திருப்பலியிட்டு குலசாமியையும் முன்னோர்களையும் உணவு உண்பதற்கு அழைத்தனர். இந்த வழிபாட்டு முறையை சற்குரு நாதரிடம் சுவாமி கூடும்பத்தினர் கேட்டுப் பெற்றிருந்தனர். எந்த சமயத்திற்கும் தியானமும், காட்சிகளும் கை கொடுக்கும். இதற்கு குருவருளும், திருவருளும், நல்லோர் அனுபவ அருளும், தன் முயற்சியும், கால நேரமும் உதவியிருக்க வேண்டும். தியானம், ஹோமம், தெய்வீக நல்வழியில் செல்பவர்கள் இந்த “படி பூஜை” செய்யும் போது சற்று கூடுதல் கவனமுடன் இருந்து வர வேண்டியது மிகவும் அவசியம். இவர்கள் எப்போதும் நேர்மறை யான எண்ணங்களுடன் இருந்து வர வேண்டும். மட்டுமல்லாமல் மற்றவர்கள் மனம் புண்படும் படியாகப் பேசவோ அல்லது அதற்கு உண்டான எதிர்மறை வினைச் செயலை செய்யவோ கூடாது. இன்னும் கூறப் போனால் ஒருவன் வாழ்வு கெட வேண்டும் என எண்ணமோ சிந்தனையோ இருப்பின், தன் வாழ்வு தான் கெடுமே தவிர அடுத்தவன் வாழ்வு கெடாது. தான் பெற்ற தியான சக்தியைப் தனது வாழ்வின் உயர்வினுக்குப் பயன்படுத்தாமல், மற்றவர் வாழ்வில் குறுக்கிட்டால் ஆயுள் காலம் குறைவு படும் என்பது சத்திய வாக்கு. இதில் நமது சுவாமியின் உறவினர் வீட்டில்
நடைபெற்ற நிகழ்ச்சி நமக்கு ஒரு பெரிய படிப்பினையாக இருக்கும்.

(மனிதனே புனிதன் வரலாறு இன்னும் தொடர்ந்து வரும்)

நன்றி! வணக்கம்!

— ஸ்ரீ ஈஸ்வர குமாரரின் தொண்டன்!
மதுரை M.மேகநாதன்.